Historia MBP
Miejska Biblioteka Publiczna w Starogardzie Gdańskim utworzona została 1 kwietnia 1946 roku. Działalność rozpoczęła z 554 woluminami, które zdołano zgromadzić dzięki zbiórce książek przy udziale młodzieży szkolnej i harcerzy. Książki pochodziły z przedwojennych ocalałych zbiorów Towarzystwa Czytelni Ludowych, bibliotek fabrycznych, szkolnych i prywatnych. Po ukazaniu się dekretu o bibliotece i opiece nad zbiorami bibliotecznymi miejską książnicę przemianowano na Powiatową Bibliotekę Publiczną.
MBP Starogard
W 1948 roku wydzielono odrębną placówkę – Miejską Bibliotekę Publiczną z własnym lokalem i księgozbiorem. W ramach centralizacji sieci bibliotecznej w mieście i powiecie dokonano w 1955 roku połączenia Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej, która otrzymała pomieszczenie na Rynku 7. Lokal obejmował wypożyczalnię, pomieszczenie biurowe – okresowo stanowiące czytelnię i magazyn. Przez blisko 20 lat w tej siedzibie koncentrowała się praca biblioteki, która była utrudniona ze względu na złe warunki lokalowe. To zmusiło bibliotekę do wyjścia z książką poza ciasne pomieszczenie wypożyczalni i utworzenie punktów bibliotecznych na terenie miasta.
W 1973 roku po usilnych staraniach otrzymano decyzję na adaptację budynku przy ul. J.Sobieskiego 14 z przeznaczeniem na bibliotekę. Rok 1974 wyznaczył punkt zwrotny w dziejach PiMBP, która zmieniała swój lokal, ale po raz pierwszy znalazła pomieszczenia rokujące warunki jej rozwoju, zapewniające placówce stabilność organizacyjną. Nowy lokal stworzył lepsze warunki pracy i pozwolił na zorganizowanie wypożyczalni i czytelni dla dorosłych, działu gromadzenia i opracowania zbiorów, działu instrukcyjno-metodycznego, pomieszczenia administracji oraz magazyny. Od 1 czerwca 1975 roku w wyniku dwustopniowego podziału administracyjnego kraju, Bibliotekę Powiatową i MBP w Starogardzie Gdańskim przekształcono na MIEJSKĄ BIBLIOTEKĘ PUBLICZNĄ. Pod tą nazwą działa do dziś.
Miejska Biblioteka Publiczna od 1990 roku podlega władzom samorządowym miasta Starogardu Gdańskiego a zgodnie ze STATUTEM BIBLIOTEKI – bezpośrednio ZARZĄDOWI MIEJSKIEMU. Władze naszego miasta dbają o istnienie placówek bibliotecznych, łożąc na ich utrzymanie i wyposażenie, a sprawy kultury uznają za równie ważne jak inne. Biblioteka Główna działała do 2010 roku w budynku zabytkowym z przełomu XIX – XX wieku, w którym do 2 września 1939 roku mieściło się Kasyno Oficerskie 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich.
Obecnie MIEJSKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA im. Ks. Bernarda Sychty to:
Biblioteka Główna przy ul. Paderewskiego 1, w której mieszczą się:
- Czytelnia Popularnonaukowa
- Wypożyczalnia i Czytelnia dla Dzieci i Młodzieży
- Wypożyczalnia dla Dorosłych
- Dział Informacyjno – Bibliograficzny
- Administracja
- Filia nr 1
- Filia nr 2
W 1970 roku Miejska Biblioteka Publiczna rozpoczęła kompletowanie zbioru regionalnego w oparciu o istniejące wówczas jeszcze skromne piśmiennictwo. Kontynuację tego zadania przyjęła Czytelnia Popularnonaukowa, w której zbiorach jest wydzielony księgozbiór regonalny. Posiada pozycje dotyczące historii, literatury i kultury KOCIEWIA – regionu, którego stolicą jest Starogard Gdański (m.in. Wilkierz miasta Starogardu 1634 r. – kopia wilkierza). Znaleźć tu można także publikacje dotyczące herbu miasta Starogardu Gdańskiego – Biblioteka Główna ul. Paderewskiego 1.
Wilkierz
Duże zasługi dla naszego regionu wniósł ks. Bernard Sychta, który przybliżył i utrwalił w swoich publikacjach przeszłość Kociewia z jego autentyczną ludową kulturą i językiem. Na wniosek TMZK i MBP Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 8 października 1992 roku Miejskiej Bibliotece Publicznej nadano imię ks. Bernarda Sychty znakomitego leksykografa oraz największego folklorysty i pisarza naszego regionu. Wyrazem hołdu dla tego znakomitego człowieka jest również tablica pamiątkowa, umieszczona w holu Biblioteki Głównej przy ul. Paderewskiego 1.
Uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej oraz nadanie imienia MBP odbyło się 28 listopada 1992 roku w 10 rocznicę śmierci Patrona. Tablicę pamiątkową wg projektu Ryszarda Szwocha wykonał miejscowy rzeźbiarz – Piotr Skierka.